آیا کودک شما نسبت به سایر کودکان تحریک پذیرتر یا تحریک پذیرتر است؟ آیا متوجه شده اید که کودک شما بیشتر از سایر کودکان نوسانات خلقی را تجربه می کند؟ آیا این نوسانات خلقی بر عملکرد او در مدرسه تأثیر می گذارد؟ اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان این یکی از اختلالات مغزی است که باعث تغییرات غیرعادی در خلق و خو، انرژی، سطح فعالیت و عملکرد روزانه می شود. در صورت درمان، امکان کنترل علائم وجود دارد.
تفاوت بین اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان چیست؟
اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان با علائم این بیماری در بزرگسالان کمی متفاوت است. بزرگسالان مبتلا به این اختلال اغلب دوره های واضح شیدایی یا افسردگی را تجربه می کنند که هفته ها یا ماه ها طول می کشد. اما در کودکان و نوجوانان، این دوره‌ها ممکن است کمتر واضح باشند و انتقال از دوره‌های شیدایی به دوره‌های افسردگی و بالعکس ممکن است سریع‌تر رخ دهد. به عنوان مثال، کودک ممکن است در طی یک روز دوره هایی از اقدامات احمقانه و تکانشی، عصبانیت و گریه های غیر ضروری را نشان دهد.
در عین حال والدین باید توجه داشته باشند که اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی طبیعی که هر کودک و نوجوانی تجربه می کند متفاوت است. نوسانات خلقی در اختلال دوقطبی شدیدتر است، اغلب بدون محرک، و همچنین شامل موارد زیر است:
- تغییر در الگوهای خواب
- تغییرات در سطوح انرژی
- مشکل در تمرکز و توانایی تفکر واضح
- احتمال خودکشی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی
علائم اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان
برای درک اختلال دوقطبی، باید در مورد نوسانات خلقی شدید بیشتر بدانید. در زبان روانشناسی به تغییرات خلقی «قسمت های خلقی» می گویند. دوره های شیدایی دوره هایی هستند که کودک احساس هیجان و اعتماد به نفس زیادی می کند و انرژی زیادی دارد.
این احساسات می توانند به سرعت جای خود را به سردرگمی، تحریک پذیری و احتمالاً عصبانیت دهند که به آن دوره های افسردگی می گویند. همانطور که در بالا گفتیم، اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان ممکن است با دوره های واضح همراه نباشد. در عوض، کودکان و نوجوانان ممکن است اپیزودهای مختلط را تجربه کنند که هم علائم شیدایی و هم علائم افسردگی را نشان می دهد. برخی از کودکان و نوجوانان نیز چرخه های سریعی را از خود نشان می دهند که در آن به سرعت از علائم شیدایی به افسردگی و بازگشت به عقب تغییر می کند و گاهی اوقات چندین دوره در روز را پشت سر می گذارد.
علائم و نشانه های دوره های شیدایی در کودکان
بزرگسالان با اختلال دو قطبی در دوره های شیدایی، سرخوشی و تکانشی هستند. در حالی که کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی به احتمال زیاد تحریک پذیر و مستعد طغیان های مخرب هستند. در طول یک دوره شیدایی، کودک ممکن است:
- بیش از حد شاد، امیدوار و هیجان زده باشید که اغلب با رویدادهای بیرونی ناسازگار است.
- موجی از انرژی را تجربه کنید و بسیار فعال باشید.
- طغیان های مکرر دارید یا بیش از حد معمول تحریک پذیر به نظر می رسید.
- رفتار غیرعادی احمقانه ای نسبت به افراد هم سن و سال دارد.
- سرکش و مزاحم باشید و مانند گذشته از قوانین پیروی نکنید.
- او چند روزی است که کم خواب است و بدون احساس خستگی به کارهای همیشگی خود ادامه می دهد.
- بی قرارتر از حد معمول باشید.
- خیلی سریع صحبت کنید، اجازه ندهید دیگران صحبت کنند.
- حواسش پرت است، در تمرکز مشکل دارد و افکار مختلفی در سر دارد.
- او معتقد است که مهارت ها و قدرت های فوق العاده و فوق العاده ای دارد و می تواند کارهایی را انجام دهد که دیگران نمی توانند.
- مستعد فعالیت های لذت بخش اما پرخطر مانند مصرف مواد مخدر، الکل و رابطه جنسی باشید.
علائم و نشانه های افسردگی در اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان
در طول یک دوره افسردگی، کودک ممکن است:
- احساس غم و اندوه مکرر و غیر منطقی دارید.
- از علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید دست بردارید.
- آنها اغلب گریه می کنند
- تحریک پذیر باشد
- شما در به خواب رفتن، خیلی زود بیدار شدن یا خواب زیاد مشکل دارید.
- انرژی کمی دارند
- علاقه خود را به دوستان یا همکلاسی ها از دست بدهید و خود را منزوی کنید.
- نسبت به رد یا شکست بسیار حساس باشید.
- در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید.
- عملکرد ضعیف در مدرسه
- خیلی کم یا زیاد بخورید.
- چیزهای منفی در مورد خود بگویید.
- در مورد مرگ و خودکشی صحبت کنید.
- داشتن علائم فیزیکی درد و بیماری بدون دلیل پزشکی.
ادامه مطلب را در وبلاگ سیمیاروم بخوانید: اختلال شخصیت مرزی چیست و چگونه می توان به بیمار کمک کرد؟
روش تشخیص دوقطبی در نوجوانان و کودکان
به دلیل پیچیدگی این اختلال در کودکان و نوجوانان، باید ارزیابی دقیق توسط روانشناس یا روانپزشک برای تشخیص انجام شود. برای تشخیص اختلال دوقطبی کودک و نوجوان، بیمار باید حداقل یک دوره شیدایی یا هیپومانیک (با یا بدون افسردگی) داشته باشد. بسیاری از ابزارهای تشخیصی نیز استفاده می شود، از جمله معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی شامل سوالاتی در مورد علائم بیمار، سابقه زندگی، تجربیات و سابقه خانوادگی و پرسشنامه های سلامت روان. برای تشخیص بهتر این اختلال در کودکان و نوجوانان، روانپزشک از والدین، معلمان و سایر مراقبان سوالاتی در مورد علائم کودک می پرسد. علائم و نشانه های اختلال دوقطبی ممکن است با سایر اختلالات رایج در کودکان و نوجوانان همپوشانی داشته باشد، از جمله:
- اختلال کمبود توجه بیش فعالی
- اختلال خلقی مخل
- اختلال نافرمانی مخالف
- اختلال رفتاری
- افسردگی شدید
- اختلالات اضطرابی
با کودکان و نوجوانان دوقطبی چگونه رفتار کنیم؟
تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان برای یک خانواده کار آسانی نیست. با این حال، خانواده می تواند به لحظات خاصی توجه کند تا زندگی را بیشتر تحت کنترل داشته باشد. روانشناسان سیمیاروم برای خانواده این کودکان و نوجوانان توصیه هایی دارند:
از فرزندتان حمایت کنید. او را تشویق کنید تا در مورد افکار و احساسات خود صحبت کند و شنونده خوبی باشید. این به کودک شما کمک می کند تا بفهمد که احساسات و افکار او واقعا مهم هستند و شما همیشه به آنها اهمیت می دهید.
صبور باش. یافتن درمان مناسبی که برای کودک شما بهترین نتیجه را دارد و علائم را بهبود می بخشد، زمان می برد. اگرچه این دوره با تردید و نگرانی همراه است، اما باید متعهد به پیگیری درمان باشید.
به روحیه فرزندتان توجه کنید. از تغییرات بزرگ در خلق و خوی فرزندتان آگاه باشید. با معلمان، پرستاران و سایر افراد در زندگی فرزندتان در ارتباط باشید تا در طول روز از رفتار آنها مراقبت کنید.
خلق و خوی کودک و علائم او را در یک دفترچه یادداشت کنید. این به شما و درمانگر کمک می کند تا محرک ها را شناسایی کرده و بهترین استراتژی درمانی را تعیین کنید.
یک برنامه منظم در خانه داشته باشید. ثابت شده است که حفظ یک برنامه منظم روزانه، به ویژه برنامه خواب، به تثبیت خلق و خوی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی کمک می کند.
استرس از علائم اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان و. مهارت های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق و مدیتیشن را به کودک خود آموزش دهید، زیرا استرس و اضطراب می تواند علائم را بدتر کند.
اهمیت درمان را برای فرزندتان توضیح دهید تا بتواند تعهد و درک بیشتری نسبت به درمان داشته باشد. فواید درمان اختلال دوقطبی توضیح دهید و مطمئن شوید که فرزندتان داروهای تجویز شده خود را هر روز مصرف می کند و در جلسات درمانی شرکت می کند.
درمان اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان
در دهه گذشته، درمان‌های روان‌پزشکی و روان‌شناختی به طور قابل‌توجهی به بهبود زندگی بیماران مبتلا به اختلالات روانی، از جمله اختلال دوقطبی، کمک کرده‌اند. یک برنامه درمانی مؤثر معمولاً شامل ترکیبی از روان درمانی، دارو درمانی و تغییر سبک زندگی است. اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان این یک بیماری مادام العمر است و تعهد به دنبال کردن روند درمان بسیار مهم است. بنابراین، درمان به جای درمان به کنترل علائم کمک می کند. گاهی اوقات ممکن است چندین ماه تا سالها طول بکشد تا یک برنامه درمانی جامع که با بهترین نتایج همراه باشد، تنظیم شود. اگرچه این می تواند دلسرد کننده باشد، اما مهم است که کودک شما به درمان ادامه دهد.
روان درمانی اصطلاحی برای انواع تکنیک های درمانی است که هدف آن کمک به کودک در شناسایی تغییرات در احساسات، افکار و رفتارهای ناراحت کننده است. کار با یک متخصص بهداشت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، می تواند حمایت، آموزش و راهنمایی را برای کودک و خانواده فراهم کند.
درمان خانواده محور (FFT) گزینه دیگری است درمان اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان و- در طول این درمان، کودک و خانواده با هم در مورد اختلال دوقطبی، بهبود مهارت های ارتباطی و حل مسئله آموزش می بینند. این روش درمانی به اعضای خانواده کمک می کند تا علائم این بیماری را بهتر درک کنند و برای مقابله با دوره های شیدایی و افسردگی برنامه ریزی داشته باشند.
همراه با روان درمانی، تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد روان پریشی که برای درمان اختلال دوقطبی در بزرگسالان تجویز می شود، در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی نیز استفاده می شود. اگر کودک ADHD نیز داشته باشد، ممکن است دارو برای این اختلال نیز تجویز شود. تثبیت کننده های خلقی می توانند به مدیریت دوره های شیدایی یا هیپومانیک کمک کنند. اکثر روانپزشکان برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی داروهای ضد روان پریشی نسل دوم یا “آتیپیک” را در ترکیب با یک تثبیت کننده خلق تجویز می کنند. این داروها به کنترل دوره های شیدایی و افسردگی کمک می کنند.
در وبلاگ سیمیاروم بیشتر بخوانید: ازدواج و زندگی با دوقطبی و هر آنچه که باید در مورد آن بدانید
استفاده از داروها می تواند با عوارض جانبی در بیمار همراه باشد. اما هرگز نباید دارو را به تنهایی قطع کنید. قطع ناگهانی دارو می تواند عوارض جانبی شدید و دوره های شدید بیماری ایجاد کند. شایع ترین عوارض جانبی داروهای اختلال دوقطبی عبارتند از:
- افزایش وزن
- اختلالات متابولیک، از جمله سطوح غیر طبیعی چربی (دیس لیپیدمی)، فشار خون بالا (فشار خون) و قند خون بالا (هیپرگلیسمی)
- خواب آلودگی
- احساس بی قراری و گیجی همراه با نیاز شدید به حرکت، بدن را تکان می دهد
- علائم مصرف بیش از حد لیتیوم شامل تاری دید یا دوبینی، ضربان قلب نامنظم، ضربان قلب بسیار سریع یا آهسته، دشواری در تنفس، گیجی و سرگیجه، لرزش یا تشنج شدید، تکرر ادرار، حرکات کنترل نشده چشم، کبودی یا خونریزی غیر معمول است.
اطلاعیه از اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان سخت و طاقت فرسا است. اما باید بدانید که این بیماری قابل کنترل است. تشخیص، تشخیص و درمان به موقع می تواند به فرزند شما کمک کند تا به اوج بهره وری برسد. اگر نگران تغییرات خلق و خوی فرزندتان هستید، برای معاینه دقیق تر و ارزیابی تشخیصی از مشاوره آنلاین سیمیاروم وقت بگیرید.
منبع
منبع
مترجم: سعیده بریانیان