5 مثال از روانشناسی فراشخصی
روانشناسی فراشخصی چارچوب مفهومی تعریف شده ای ندارد، اما دیدگاه های معنوی و کل نگر را با طیف وسیعی از تکنیک های تجربی ترکیب می کند. روان درمانی فراشخصی، درمانگر را به عنوان تسهیل کننده فرآیند خوددرمانی مراجع معرفی می کند. درمانگر فراشخصی از طیف وسیعی از مداخلات برای کمک به هماهنگی مراجع با خرد درونی خود برای حمایت از شفای روانشناختی و ادغام آنها استفاده می کند.
در این بخش، پنج نمونه از مداخلات روانشناسی فراشخصی را قبل از بررسی انتقادات از این رویکرد، بررسی خواهیم کرد.
1. تجویز اجتماعی
تجویز اجتماعی یک روند رو به رشد در مراقبت از سلامت روان، روانشناسی جامعه و روان درمانی است. این شامل ارجاع تک تک مراجعان یا بیماران به طیف وسیعی از منابع جامعه است که به سلامت روان کمک می کند، «مطابق با یک مدل حقوق بشر قومی زیستی-روانی-اجتماعی برای آموزش روانشناسان و روان درمانگران در جامعه» (قانون، 2022، ص 5).
لاو (2022) استدلال می‌کند که تجویز اجتماعی، که به دنبال پیوند مجدد افراد منزوی، به حاشیه رانده شده اجتماعی با هویت‌های قومی، مذهبی و سایر هویت‌های اجتماعی آنهاست، فراشخصی است، به این معنا که نیازهای بهداشت روانی مراجع به طور کلی در زمینه، که شامل فرهنگی آنها می‌شود، نگریسته می‌شود. پس زمینه، محیط، ارزش های معنوی و جامعه.
2. روان درمانی به کمک روانگردان (PAP)
Schenberg (2018) توسعه روان درمانی به کمک روانگردان را شرح می دهد که از مواد روانگردان مانند کتامین، MDMA، ayahuasca، psilocybin و LSD برای القای حالات غیرطبیعی هوشیاری (NSC) استفاده می کند.
این رویکردها برای کمک به درمان جامع آسیب‌های روانی ناشی از تروما و تجربیات نامطلوب دوران کودکی که زمینه‌ساز بسیاری از مشکلات سلامت روان مانند اعتیاد، PTSD مزمن، اضطراب مزمن و افسردگی مقاوم به درمان هستند، استفاده می‌شوند.
PAP در ابتدا با آزمایشات تحقیقاتی اولیه روانپزشکان استانیسلاو گروف (1971) و سیدنی کوهن (1972) در مورد مزایای درمانی LSD مطلع شد.
امروزه PAP توسط یک پزشک متخصص در یک سری مراحل ارائه می‌شود، از جمله روان‌درمانی مقدماتی، سپس جلسات درمانی با استفاده از مواد روانگردان و سپس جلسات روان‌درمانی یکپارچه پس از تجربه روان‌گردانی.
طرفداران این رویکردها استدلال می‌کنند که تجربیات NSC می‌تواند به معنای عمیق‌تری منجر شود که انعطاف‌پذیری بیشتری را در مواجهه با چالش‌های زندگی ترویج می‌کند (گروف، 2013).
آنها همچنین استدلال می‌کنند که PAP می‌تواند به ادغام تجربیات نامطلوب قبلی در یک چارچوب مرجع گسترده‌تر و فراشخصی کمک کند (Schenberg, 2018) که بهبودی را بدون سال‌ها وابستگی به دارو یا سایر خدمات تسهیل می‌کند.
3. روان درمانی بودایی
به بیان ساده، روان درمانی بودایی از دیدگاه صریح بودایی ارائه می شود که سلامت روان را بر اساس کیهان شناسی فراشخصی بودایی مفهوم می کند.
مثال‌ها شامل روان‌درمانی فرآیند پایه، درمان متمرکز بر دیگر، و طیف وسیعی از مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شفقت است که ریشه در فلسفه ذهن بودایی دارد (Kabat-Zinn، 2013).
4. مامایی روح و مراقبت های آخر عمر
ماماهای روح، همراهان کل نگر غیرپزشکی هستند که با استفاده از طیف وسیعی از مداخلات برای کاهش رنج و تضمین یک مرگ مسالمت آمیز به مراجع و خانواده هایشان در فرآیند مرگ کمک می کنند.
مداخلات شامل استفاده از روغن های مقدس در ماساژ و رایحه درمانی، موسیقی درمانی، دعا و مدیتیشن و لمس درمانی است. کار ماما روح فراشخصی است زیرا شامل کار با باورها و ارزش های معنوی مراجع در طول فرآیند مرگ است (وارنر، 2013). همچنین ممکن است شامل کار با یک سایکوپمپ باشد تا در صورت درخواست مشتری، به روح کمک کند تا انتقالی آرام به زندگی پس از مرگ داشته باشد (وارنر، 2013).
5. هنرهای بیانی
درمانگران فراشخصی اغلب از هنرهای بیانی برای تسهیل هماهنگی درمانی و کمک به مشتری برای همسو شدن با انگیزه خلاق درونی، با استفاده از رنگ، خاک رس، رقص، عکاسی، شعر یا موسیقی استفاده می کنند.
این خلاقیت درونی اغلب به عنوان منبعی از خرد درونی، خدا یا راهنمایی از یک خود برتر درک می شود که از طریق آنچه یونگ آن را تخیل فعال می نامد قابل دسترسی است (کوساک، 2009).
کوساک (2009، ص 17) توضیح می دهد، “این فرآیند تعدیل می تواند برای رشد و تغییر جدید مفید باشد.”
این نمونه کوچکی از بسیاری از مداخلات روانشناختی فراشخصی موجود است. با توجه به اینکه اکثراً تجربی هستند، این امر در تثبیت مشروعیت علمی آنها مشکل ایجاد می کند.