افسردگی شدید به خودی خود ناتوان کننده و ترسناک است. اما در برخی افراد این اختلال همراه با روان پریشی رخ می دهد که یک حالت روانی گذرا همراه با ادراکات غیرطبیعی از جمله هذیان و توهم است. هنگامی که روان پریشی با افسردگی شدید ترکیب می شود، به آن افسردگی روان پریشی یا افسردگی روانی می گویند. تخمین زده می شود که بین 14 تا 50 درصد از افرادی که از افسردگی اساسی رنج می برند، افسردگی همراه با روان پریشی نیز دارند و افراد مسن به ویژه مستعد ابتلا هستند.
افسردگی سایکوتیک چیست؟
افسردگی همراه با روان پریشی، اختلال افسردگی اساسی (MDD) نامیده می شود که دارای ویژگی های روان پریشی است. به عبارت دیگر، در یک دوره افسردگی، بیمار علائم روان پریشی را نیز نشان می دهد. روان پریشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توهمات
- گمراه
- اختلال روانی حرکتی
- حالت سردرگمی
این نوع افسردگی توسط متخصصان بهداشت روان بسیار جدی گرفته می شود زیرا خطر آسیب رساندن به خود و دیگران در این اختلال بسیار زیاد است. میزان خودکشی و خودکشی در افسردگی روان پریشی، به ویژه در مرحله بحرانی، بسیار بیشتر از افسردگی اساسی است. بنابراین، تمایز بین افسردگی اساسی و افسردگی روان پریشی و همچنین تشخیص این دو از اسکیزوفرنی بسیار مهم است.
سایکوز به خودی خود یک بیماری نیست، بیش از آن که تب یک بیماری است. بلکه ناشی از اختلال در بخشی از مغز است که باعث بروز علائمی مانند دیدن یا شنیدن چیزهایی می شود که وجود خارجی ندارند. هر چه فرد بدون درمان بیشتر هذیان ها و توهمات روان پریشی را تجربه کند، بیشتر متقاعد می شود که آنچه می بیند و می شنود واقعی است و می تواند بر آنها تأثیر بگذارد.
علل افسردگی و روان پریشی
محققان هنوز علت دقیق افسردگی روان پریشی را تعیین نکرده اند. علل احتمالی شامل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، مغزی و محیطی است. اگر یکی از بستگان نزدیک، مانند والدین یا خواهر و برادر، افسردگی داشته باشد، احتمال افسردگی بیشتر است.
همچنین عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین و سروتونین نیز در بسیاری از شرایط روانی از جمله افسردگی و روان پریشی دخیل است. برخی شواهد معتبر نشان می دهد که سطوح بالاتر هورمون استرس کورتیزول ممکن است در ایجاد افسردگی همراه با روان پریشی نقش داشته باشد.
در عین حال عوامل محیطی را نیز نباید فراموش کرد. تجارب آسیب زا یا استرس زا، به ویژه در دوران کودکی، شانس فرد را برای تجربه افسردگی افزایش می دهد. این اختلال همراه با اختلالاتی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی، دارای چندین عامل خطر است که می تواند باعث شروع این اختلال شود، از جمله:
- شما هیچ دوست نزدیک یا عزیزی ندارید که به آنها اعتماد کنید
- ارتباط بسیار کمی با دوستان و خانواده
- سابقه خانوادگی هرگونه بیماری روانی
- تجربه یک رویداد منفی مهم در سال گذشته
- تغییرات عمده هورمونی، مانند پس از زایمان یا یائسگی
- زنده ماندن پس از یک حادثه یا فاجعه بزرگ
- زندگی با درد و بیماری مزمن
- مشکلات مالی دائمی
- جنسیت (زنان و افراد تراجنسیتی از هر جنسیتی در معرض خطر بیشتری برای افسردگی روانی هستند)
- سن (این بیماری در افراد مسن شایع تر است)
علائم افسردگی روانی
ابتلا به افسردگی روان پریشی به معنای تجربه همزمان علائم افسردگی شدید و روان پریشی است. علائم افسردگی اساسی عبارتند از:
- خلق و خوی ضعیف، احساس پوچی، غمگینی یا ناامیدی دائمی (برخی افراد ممکن است بر این باور باشند که زندگی دیگر ارزش زیستن ندارد، اما برخی دیگر احساس تحریک پذیری و عصبانیت بیشتری می کنند)
- از دست دادن علاقه و لذت به فعالیت هایی که قبلا لذت بخش بودند
- تغییرات ناگهانی یا غیر قابل توضیح در اشتها و وزن
- مشکلات خواب، از جمله خواب بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول
- انرژی کمتر از حد معمول یا خستگی طولانی مدت
- تغییرات در حرکت، مانند افزایش بیقراری یا احساس کند شدن
- مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
- احساس مکرر بی ارزشی، درماندگی، نفرت از خود یا گناه
- افکار مکرر مرگ، مردن یا خودکشی
علائم روان پریشی شامل قطع ارتباط با واقعیت است، بنابراین افرادی که آن را تجربه می کنند لزوماً از علائم خود آگاه نیستند، که می تواند شامل موارد زیر باشد:
- توهم یا دیدن، شنیدن و احساس چیزهایی که واقعی نیستند
- هذیان یا اعتقاد به چیزهایی که واقعیت ندارند
- اختلال روانی حرکتی یا کند شدن افکار، حرکات و احساسات
- حالتی از سردرگمی و بی قراری که در آن فرد قادر به حرکت، صحبت یا پاسخ دادن به محیط نیست
توهمات و توهمات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- با وجود آزمایش‌های متعدد که خلاف آن را نشان می‌دهد، باور کنید که یک بیماری جسمی دارید
- اعتقاد به داشتن قدرت های منحصر به فرد یا خاص
- اعتقاد به اینکه شما یک فرد مشهور یا شخصیت تاریخی هستید
- شنیدن صداهایی که فرد را مورد انتقاد یا تمسخر قرار می دهد
- دیدن یک حیوان ترسناک یا تهدید کننده در حال تعقیب شخصی
- پارانویا یا سوء ظن غیرمنطقی یا افراطی به افراد دیگر
در افسردگی روان پریشی، تجربه علائم هذیانی، با یا بدون توهم، بیشتر از علائم هذیانی به تنهایی است. هذیان ها و توهمات اغلب بسیار واقعی هستند و می توانند منجر به وحشت و استرس شدید شوند. برخی از افراد مبتلا به روان پریشی در نهایت به خود یا دیگران آسیب می زنند تا علائم را متوقف کنند. به همین دلیل است که درمان فوری ضروری است.
روش تشخیص افسردگی همراه با روان پریشی
در حال حاضر افسردگی روان پریشی اختلالی جدا از اختلال افسردگی اساسی محسوب نمی شود و یکی از زیر انواع اختلال افسردگی اساسی (MDD) به شمار می رود. برای تایید تشخیص افسردگی روان پریشی، ابتدا باید معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای اختلال افسردگی اساسی در فرد تایید شود.
علاوه بر این، علائم روان پریشی مانند توهم و هذیان نیز باید با آن همراه باشد. تشخیص نیاز به معاینه پزشکی برای رد سایر علل بالقوه، از جمله علائم روانی ناشی از برخی داروها، اعتیاد، اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی دارد.
برای تشخیص اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی، بیمار باید حداقل پنج علامت افسردگی را برای حداقل دو هفته تجربه کند. چنین علائمی شامل خلق و خوی ضعیف، از دست دادن لذت یا علاقه به فعالیت های معمول قبلی، تحریک پذیری، تغییر در اشتها و تغییر در خواب است. تشخیص افسردگی روان پریشی، علاوه بر علائم افسردگی، شامل تجربه علائمی مانند پارانویا، توهم و هذیان نیز می شود.
درمان افسردگی روانی
اگر فردی افسردگی و روان پریشی همزمان داشته باشد، لازم است در اسرع وقت به روانپزشک و روانشناس مراجعه کند. این بیماری معمولا بدون درمان تخصصی بهبود نمی یابد. برای درمان، برای جلوگیری از خودآزاری، خودکشی و خودکشی، بستری شدن در بیمارستان روانی به احتمال زیاد مورد نیاز است.
دارودرمانی
به طور معمول، بیمار درمان دارویی را شروع می کند که شامل ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی است. این داروها به تعادل انتقال دهنده های عصبی در مغز کمک می کنند. به عنوان مثال، یک روانپزشک ممکن است یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) همراه با یک داروی ضد روان پریشی مانند اولانزاپین (Zyprexa)، کوتیاپین (Seroquel)، ریسپریدون (Risperdal) تجویز کند. اثربخشی این داروها چندین هفته طول می کشد.
الکتروشوک درمانی (و غیره)
در مواردی که افسردگی شدید به دارو و درمان پاسخ نمی دهد، الکتروشوک درمانی توصیه می شود. این روش معمولاً تحت بیهوشی در بیمارستان انجام می شود و شامل درمانی است که مغز را با ولتاژ کنترل شده جریان الکتریکی تحریک می کند.
این جریان باعث تشنج خفیف می شود که بر سطوح انتقال دهنده های عصبی در مغز تأثیر می گذارد. اگرچه این روش درمانی ایمن و به طور کلی موثر است، اما با عوارض جانبی متعددی از جمله از دست دادن حافظه کوتاه مدت، حالت تهوع، سردرد و خستگی همراه است.
روان درمانی
ممکن است روان درمانی به تنهایی کمک زیادی به بهبود علائم روان پریشی نکند، اما همچنان می تواند به عنوان یک رویکرد حمایتی مفید باشد. درمان فضای امنی را برای به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات ناراحت کننده بیمار فراهم می کند و درمانگر می تواند راهبردهای مقابله با توهمات و هذیان را به بیمار آموزش دهد. رویکردهای روان درمانی در درمان افسردگی روان پریشی عبارتند از: درمان شناختی رفتاری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، فعال سازی رفتاری، درمان افسردگی و روان پریشی مبتنی بر پذیرش.
افراد مبتلا به افسردگی روان پریشی اغلب از اینکه به طرز عجیبی فکر و عمل می کنند غافل هستند. تقریباً همه به توهمات و توهمات خود کاملاً اعتقاد دارند و به آنها عمل می کنند. در نتیجه این عدم بینش در بیمار، شروع درمان به اقدامات خانواده و دوستان بیمار بستگی دارد. اگر نگران این اختلال در اطرافیان خود هستید، در اسرع وقت با ما تماس بگیرید.
منبع
منبع
منبع